فرقی نمیکند چقدر سخت تمرین کنید، دیر یا زود، محدودیتهای ژنتیک بدنتان کار خودشان را خواهند کرد. این محدوده، برای هر فرد متفاوت است و با افزایش سن، افول میکند.
اما شما میتوانید با برنامهای مناسب، اطمینان حاصل کنید که میتوانید رشد عضلات خود را در این محدوده به ماکسیمم برسانید. ژنتیک تعیین میکند که از دست دادن چربی بدن تا چه حد برایتان شدنی و آسان است.
در هر زمینه ای که انرژی صرف کنید بی شک نتایج بدست می آورید همین امروز اگر باتفاق چند نفر از دوستان خود برنامه ای یکسان را شروع کنید بعد از ۲ الی ۳ ماه بدون شک هر کدام پیشرفتی فیزیکی را شاهد خواهید بود، اما میزان و مقدار هر نفر می تواند متفاوت باشد و این همان شرایط و ژنتیک است.
نکته مهم این است که ژنتیک تفاوت ایجاد می کند، اما تمرین هوشمندانه با رژیم غذایی و مکمل های غذایی می تواند به شما کمک کنند تا آنچه پدر و مادرتان به عنوان ژنتیک به شما هدیه داده اند را به حداکثر برسانیم. شاید شما نسبت به یک قهرمان سازگاری عضلانی کمتری را تجربه کنید اما شک نداشته باشید که با تمرین و تجربه می توانید پیشرفت زیادی تجربه کنید. در ادامه توضیحات بیشتری در این خصوص را بخوانید.
سلولهای ماهوارهای، عضلاتتان را رشد میدهند
عضلات شما زمانی رشد میکنند که سلولهای ماهوارهای که عضلاتتان را احاطه کردهاند، هستکهای خود را در سلولهای عضله دخیل کنند، و بدین ترتیب آنها را وادار کنند تا مواد ژنتیکی تولید کنند که به عضلاتتان سیگنال رشد بفرستند.
افرادی که به طور ژنتیکی، پتانسیل بالایی در بدنسازی دارند، سلولهای ماهوارهای بیشتری پیرامون عضلات خود دارند و بدنشان در واکنش به فشارهای تمرینات بدنسازی، حتی میتواند سلولهای ماهوارهای بیشتری هم تولید کند.
بر اساس این تنوع ژنتیکی، افراد از نظر توانایی برای واکنش نشان دادن به بدنسازی، بسیار متنوع و متفاوت هستند. برخی از اشخاص، تقریباً هیچ واکنشی به تمرینات بدنسازی نشان نمیدهند، البته بیشتر افراد تا حدود قابل قبولی، توانایی واکنش نشان دادن به بدنسازی را دارند.
نقش طول فیبرهای عضلانی
ماکسیمم اندازهی عضلات شما، تا حدودی بستگی به طول فیبرهای عضلانیتان دارد. مثلاً عضلهی دو سر بازو، در دو قسمت به بالای بازو متصل است. اگر بالای عضلهی دوسرتان، نسبت به بیشتر افراد، از قسمت نزدیکتری به شانهتان به بازو چسبیده باشد و انتهای آن نیز نزدیکتر به آرنج باشد، پس پتانسیل بدنسازیتان بالاست، حداقل در مورد عضلات دوسر بازو، پتانسیل خوبی دارید!
تاثیر عضله بر متابولیسم
درصد چربی بدنتان، تحت تاثیر وضعیت اساسی متابولیسمتان است، که تا حدود زیادی توسط ژنتیکتان تعیین میشود. سرعت پایهی متابولیسم شما، سرعتی است که بدنتان، کالری میسوزاند و شما را زنده نگه میدارد.
ژنتیک چه تأثیری در بدنسازی و رشد عضلات میتواند داشته باشد؟مثلاٌ از طریق عملکردهایی چون حفظ دمای بدن، انبساط ریهها و پمپاژ خون. بدنتان هر چقدر کارآمدتر بتواند کالری بسوزاند، افزایش وزن راحتتر خواهد بود، چون بدن برای انجام همان مقدار کار، به کالری کمتری نیاز خواهد داشت. شما میتوانید با عضله سازی، نرخ پایهی متابولیسمتان را تا حدودی افزایش دهید، زیرا حفظ یک پوند عضله، انرژی بیشتری میبرد تا حفظ یک پوند چربی.
تمرین کردن در محدودهی محدودیتها!
عوامل زیادی تعیین کنندهی اثرا گزاری تمرینات شما هستند، شامل وزنی که به کار میبرید، تعداد تکرارها، فراوانی تمرینات و تعداد تمرینات متفاوتی که دارید. از آنجایی که بدن هر کسی واکنشی نسبتاً متفاوت به محرکهای گوناگون نشان میدهد، باید متغیرهای مختلف را امتحان کنید تا با بررسی نتایج ببینید چه تمرینی، مناسب واکنش ژنتیکی بدن شماست.
نوع بدن
نوع فرم بدنیتان هم نقش مهمی در تعیین پتانسیل قدرت و سایزتان دارد. نوع بدن، اساساً توسط ساختار اسکلتی، پهنای لگن و شانهها و ترکیبات بدنی (نسبت عضله به چربی) تعریف میشود.
نوع بدن، سه فرم اصلی دارد:
اکتومورف: لاغر و باریک؛ به سختی عضله میسازد؛ چربی بدنش درصد خیلی پایینی دارد.
مزومورف: ذاتاً بدنی عضلانی دارد؛ با شانههایی پهن و دورکمری باریک؛ بیشترین پتانسیل را برای بدنسازی داشته و درصد چربی بدنش پایین است.
اندومورف: از لحاظ فیزیکی هلو شکل و گردتر است؛ به راحتی چربی انباشته میکند و به همین دلیل هم عضلههایش معمولاً مخفی میشوند.
ژنتیک چه تأثیری در بدنسازی و رشد عضلات میتواند داشته باشد؟پیشنهاد مطالعه: چه نوع تیپ بدنی دارید؟ اکتومرف، مزومرف یا اندومرف؟
طول شکم عضله (قُطر میانی)
شکم عضله، قطورترین بخش عضله است که معمولاً بین دو انتهای عضله قرار دارد
h. karamian, [۲۶.۰۹.۱۷ ۱۶:۰۹]
. شکم عضله، بخشی از عضله است که بیشترین نقش را در انقباضات دارد. شکم عضله شامل تاندونها یا استخوانها نمیشود.
هر چه شکم عضلهی فرد طول بیشتری داشته باشد، پتانسیل رشد عضلانیاش هم بیشتر است، چون شکم عضله، تنها بخش عضله است که می تواند بیشتر رشد کند و بزرگتر شود.
طول استخوان ( در نقش اهرم)
بدن، سیستمی از اهرمها و تسمههاست. طول یک استخوان میتواند در بدنسازی، سود یا ضرر برساند، چون تعیین می کند چه مقدار وزنی را میتوانید بلند کنید. به طور کلی، استخوان بلندتر، مانند اهرمی بلندتر و موثرتر عمل کرده و نسبت به آنهایی که استخوانهای کوتاهتری دارند، به تمرینات بدنسازی منفعت بیشتری میرساند.
این هم یکی دیگر از علتهایی است که نباید در زمینهی بدنسازی، هیچ دو ورزشکاری را با هم مقایسه کنیم. هر بدنساز، در هر تکرار خود، بسته به طول استخوانهای دست و پاهایش و اینکه هر تادون از چه ناحیهای به استخوان چسبیده است، کاری متفاوت انجام میدهد.
محل اتصال عضله به استخوان
نقطهای که عضله به استخوان متصل است، مثلا تمام عضلات دو سر بازو از قسمتی نزدیک شانه، به استخوان متصلند، اما تفاوتی که وجود دارد در جایی است که عضلهی دوسر به ساعد وصل شده است. محل اتصال عضلهی دوسر هر چه از آرنج دورتر باشد، اهرم بهتری برای انجام تمرینات دوسر بازو خواهید داشت.
منابع: livestrong + stack